نرگس داستان آدمهای از این‌جا رانده و از آن‌جا مانده است که خیلی خوب تعریف شده و می‌تواند دیدگاه بیننده را در قبال آن‌چه که او ضد ارزش می‌داند و افرادی که آنان را خشونت‌طلب و بزه‌کار می‌خواند تغییر دهد، و به همگان یادآوری کند که تک‌تک ِ ما، در به‌وجود آمدن این وضعیت و رشد ِ کودکانی بی‌گناه به‌صورت طردشدگان جامعه، مقصر هستیم.
نرگس داستان زندگی‌های تباه شده‌ی قهرمانانش است، زندگی‌هایی که هرگز درست و معتدل نمی‌شوند و روزهای خوش و آرام، در آن‌ها پدیدار نخواهد شد. زندگی‌هایی که با فلاکت آغاز شده‌‌اند و به تباهی ختم می‌شوند؛ حکایت آن زندگی‌هایی که چون خشت اولش کج نهاده شده، دیوارش آن‌قدر کج می‌رود که بالاخره فرومی‌ریزد و آوارش آدمهای ایستاده در زیرش را نابود می‌کند.
