رضا فهیمی در نخستین فیلم بلند سینمایی خود با در دست داشتن یک فیلمنامه منسجم و سر راست یک فیلم عاشقانه و آرامی را جلوی دوربین برده است، فیلمی که می داند چه میخواهد و کارگردانی که به درستی در اولین اثرش نشان داد می تواند آینده خوبی را برای خود و سینمای ایران رقم بزند.
وی در فیلم «دوباره زندگی» با دو شخصیت اصلی که یک زوج پیر با بازی شمس لنگرودی و گلاب آدینه، طرف است و در قدم اول بهترین انتخاب های خود را در راستای انتخاب بازیگر انجام داده است، در ادامه با توجه به فضای فیلمنامه و بهره گیری از قاب های سینمایی پیمان عباسی زاده به درستی هدف اصلی خود نزدیک شده است.
فیلم «دوباره زندگی» را از حیث روایت می توان به دو بخش تقسیم کرد، بخش اول که بسیار کند می گذرد و زوج پیر در تصمیم گیری برای رفتن به خانه سالمندان دچار شک و تردید هستند و بخش دوم که با برگشت پسر و عروس و نوه شان از خارج شکل تندتری به خود می گیرد، البته این تصمیم هوشمندانه رضا فهیمی نیز قابل ستایش است که با توجه به روایت قصه در نیمه ابتدایی فیلم تصاویر به صورت کات های نرم و به کندی سپری می شود و بییننده و مخاطب را به آرامی با خود برای ادامه قصه همراه می کند.
