فیلم دوگانگی رفتار جوانان در جامعه، چه آنهائی که دچار هوای نفس شده اند( اکبر، ساناز، زیبا و....) و چه آنهائی که به معنویت گرایش پیدا کرده اند( هادی، محمد حسین و....) را به نمایش می گذارد و در ادامه به استحاله قشر به اصطلاح حزب الهی می پردازد، قشری که نه تنها با جامعه و مظاهر غربی مشکل دارد، بلکه در طول زمان، با خودی ها نیز زاویه پیدا می کند و به دو عنصر حزب الهی "افراط گرا- تند رو" و حزب الهی "اصلاح طلب- میانه رو" تقسیم می شود. هادی (پژمان جمشیدی) معرف شخصیت نوع اول؛ و محمد حسین (احمد مهران فر) معرف نوع دوم از این تیپ افراد هستند و در سمت مقابل آنان، ما جوانانی را مشاهده می کنیم که اهل پارتی و مشروب و رقص و پایکوبی و دورهمی های آنچنانی بوده، کاری به مقوله های دینی و مذهبی ندارند.کارگردان، مسعود اطیابی برای نشان دادن ماهیت دوگانگی موجود نزد دو قشر مذکور، با همسایه نمودن آنها در یک مجموعه آپارتمانی، زمینه لازم را برای معرفی دنیای متفاوت آنان و قرائت بیانیه سیاسی محتاطانه خود بوجود می آورد. او معتقد است، جامعه به هر دو قشر نیاز دارد و هیچکدام از آنها حق دخالت در امور دیگری را ندارد. او با زیرکی خاص در یک روز و یک ساعت؛ دو برنامه "دعای کمیل" و "پارتی مختلط" را در دو طبقه ساختمان برگزار می کند؛ تا با استفاده از طنز موقعیت پیش آمده، اتفاقاتی را که روزانه ممکن است در بسیاری از نقاط کشور رخ دهد، در قاب دوربین به نمایش بگذارد.
