برای دیدن و بررسی آینه بغل ابتدا باید حساب خود را با فیلم مشخص کنیم. قرار است یک فیلم کمدی متعلق به سینمای بدنه را به تماشا بنشینیم. اگر با چنین دیدی به سینما بروید قطعا از تماشای آینه بغل پشیمان نمی شوید هیچ، که لذت فراوان هم خواهید برد. منوچهر هادی که کلکسیونی از کار های متفاوت طنز و اجتماعی را در کارنامه خود دارد، بعد از یک وقفه کوتاه دوباره به سراغ ساخت یک فیلم طنز رفته و به امید تکرار موفقیت اثر قبلی اش یعنی من سالوادور نیستم، آینه بغل را جلوی دوربین برده است.
آینه بغل فیلم فوق العاده ای نیست اما در روزگاری که تنها آثار خیانت بار و غم زده سراسر سینمای ایران را در بر گرفته تماشای یک فیلم طنز که حرف هایی هم برای گفتن دارد، روزنه ای برای تنفس مخاطب عام باز می گذارد. شاید به فیلم ایراداتی وارد باشد اما بررسی نقاط قوت آن در برابر آثار سخیف سینمای طنز ایران که اتفاقا در این روزها هم شاهد پخش آن هستیم باعث می شود تا از این نارسایی های فیلم هم چشم بپوشیم.
