پرسه در مه پیش از آنکه پرسه امین در آینده ی خیالی ای که برای گذشته متصور بوده و حال را ساخته است ، باشد ، سفر به اعماق تفکرات مردی است که نگاه خاصش ، سینمای دلخواهش را جایی بین فیلمهای خوب و عالی قرار داده است.مردی که بیش از پا برهنه در بهشت با دو اثر پایانی اش مطرح شده است.
سینمای توکلی همیشه سرشار از این دست نوسانات فکری بوده که بیننده را دقایقی هم که شده به اندیشیدن وا میدارد.
پرسه در مه سیر سه گانه ی داستانی را بین حال ,گذشته و آینده ،روایت میکند و این رویا را دغدغه ای میسازد پویا ، برای فراموشی غیرواقعی بودن داستانی که قهرمانش برایم تداعی گر غرورهای شخصیم است .
به عبارت دقیق تر ، آینده ای که رویا آن را متصور است و هرگز رخ نخواهد داد، دغدغه ی روزهایی است که میخواستم دنیا را تغییر دهم و چون امروزِ من به سرگذشتِ قهرمان داستان شبیه است ، میپذیرم که این آینده استعاره ای است واقعی از شرایط آتی من .
