فیلم تا حدودی در شخصیت پردازی موفق عمل می کند. سارا با بازی خوب و باورپذیر فیروزآذر، مخلوطی از بلاهت و زرنگی و بامزگی را در خود دارد. او تمام نقشه های بابک را نقش بر آب می کند و طی یک تحول شخصیتی البته نه چندان ظریف، تصمیم می گیرد مشکلش را حل کند و به جای پا پس کشیدن، با بابک رو در رو شود. از آن طرف، بابک هم جوانی ست که با دست پس می زند و با پا پیش می کِشد و دنبال چزاندن و اذیت کردن دخترهاست و تنها می خواهد از آنها استفاده ی ابزاری کند. کشمکش بین این دو در طول داستان تا حدودی موفق می شود بیننده را نگه دارد اما مشکلات بزرگ اثر هر چه به پایان نزدیک تر می شویم، بیشتر خودنمایی می کند.
